Cuma Namazı

Cuma, müslümanlarca bir bayram günüdür. Bu mübarek günde müslümanlar mabedlerde toplanırlar. Okunacak hutbeleri dinleyerek faydalanırlar. Hep birlikte cuma namazını kılarlar. Sonra ya başka ibadetlerle uğraşır veya ziyaretlerde bulunur yahut günlük işleri ile uğraşmaya koyulurlar.

Bir hadis-i şerifde buyuruluyor: “Üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün, cuma günüdür. Adem aleyhisselam O gün Cennet’e konulmuş, O gün Cennetten çıkarılmıştır. Kıyamet de o gün kopacaktır.” Bütün bu olaylar, nice hayırları ve; hikmetleri toplamaktadır.

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) hicretleri zamanında Medine’ye yakın bulunan “Salim İbni Avf” yurdunda “Ranuna” denilen vadi içerisinde “Beni Salim Mescidinde” ilk cuma hutbesini okumuş ve ilk cuma namazını kıldırmıştır

Cuma namazının vakti tam öğle namazının vaktidir. Cuma namazı için minarelerde ezan okunur. Camilere gidince önce aynen öğle namazının sünneti gibi, dört rekat cumanın ilk sünneti kılınır. Ondan sonra cami içinde bir ezan daha okunur. Minberde cemaata karşı bir hutbe okunur. Bu hutbeden sonra ikamet alınarak cumanın iki rekat farzı cemaatle aşikare okuyuşla kılınır. Bir farzdan sonra yine öğlenin ilk dört rekat sünneti gibi, cumanın son dört rekat sünneti kılınır. Bundan sonra da “Zuhrü ahir” diye dört rekat namaz kılınır ki, buna dair ileride bilgi verilecektir. Arkasından da “Vaktin sünneti” niyeti ile aynen sabah namazının sünneti gibi iki rekat namaz daha kılınır.

Cuma şartlarını kendilerinde toplayan kimseler için iki rekat cuma namazı “Farz-ı ayın”dır. Cuma namazının diğer namazlardan başka olarak kendisine özgü on iki şartı daha vardır. Bunların altısı vücubunun (farz olmasının), diğer altısı da edasının şartlarıdır.

TARİH BİLİMİNE GİRİŞ

Tarihin Tanımı

İnsan topluluklarının geçmişteki yaşayışlarını, kültür ve uygarlıklarını, sosyo-ekonomik yapılarını neden-sonuç ilişkisi içerisinde yer ve zaman göstererek inceleyen, elde ettiği bulguları, belgelere dayanarak objektif bir şekilde açıklayan sosyal bilim dalına tarih denir.

Tarihi Olaylar İncelenirken Uyulması Gereken Kurallar

1. Olaylar, neden-sonuç ilişkisi içerisinde incelenmelidir.
2. Olayın geçtiği yer ve zaman belirtilmelidir.
3. Olayda rolü olan kişilerin katkılarının doğru olarak değerlendirilebilmesi için olayın geçtiği günün şartları göz önünde bulundurulmalıdır.
4. Olayın geçtiği yerde araştırma yapılmalıdır.
5. Olaylar objektif olarak değerlendirilmelidir.

Objektifliğin sağlanması için aşağıdaki şartlara uyulmalıdır :

• Olayın üzerinden belli bir süre geçmelidir.
• Olay, meydana geldiği günün değer yargıları göz önüne alınarak incelenmeli, günümüzün değer yargıları ile yorumlanmamalıdır.
• Kaynak taraması yapılmalıdır.

Tarih Öncesi Devirler

İnsanların yeryüzünde faaliyet göstermeye başlamasından M.Ö. 3000 yıllarında Sümerler tarafından yazının bulunmasına kadar geçen döneme Tarih Öncesi Devirler denir.
Tarih öncesi devirlerle ilgili bilinmesi gereken bazı özellikler şunlardır :
• Tarih öncesi devirlerle ilgili yazılı belgeler olmadığından insan topluluklarının bıraktığı kalıntılar kullanılarak bilgi toplanabilmiştir.
• Tarih öncesi devirler, insanların kullandıkları araç ve gereçlere göre dönemlere ayrılmıştır.
• Tarih öncesi devirlerin başlama ve bitişleri bölgelere göre farklılıklar göstermiştir.
• Tarih öncesi devirler Mısır hariç normal seyrini izlememiştir. Bunun nedeni göçler sonucunda uygarlık alanında ileri toplumların diğer toplulukları etkilemesidir.

Taş Devirleri

1. Eski Taş Devri (Paleolitik)

Yontma Taş Dönemi’ni içine alan Paleolitik Devir’de insanlar;
• Küçük gruplar halinde avcılık ve toplayıcılıkla hayatlarını devam ettirmişlerdir. Üretim faaliyetleri başlamamıştır.
• Taştan, ağaçtan ve kemikten ilk defa araç – gereç yapımına başlamışlardır.
• Ateşi bularak ısınma, pişirme ve aydınlanmada kullanmışlardır.
• Mağaralarda yaşamışlar ve duvarlara çeşitli resimler yapmışlardır.

2. Yeni Taş Devri (Neolitik)

Cilalı Taş Devri diye de adlandırılan Neolitik Devirde tarımsal faaliyetler başlamıştır. Bu gelişme sonucunda insanlar;
• Üretici duruma geçmişler, toplayıcılıktan kurtulmuşlardır.
• Göçebelikten yerleşik hayata geçmişlerdir. Su kenarlarında köyler kurarak toplumsal hayatı başlatmışlardır.
• Ticaret faaliyetlerini başlatmışlardır.
• Hayvanları evcilleştirmişlerdir.
• Keten, kenevir gibi bitkiler yetiştirmişler ve dokumacılık faaliyetlerini başlatmışlardır.
• Yiyecek ve içeceklerini korumak için topraktan kaplar yapmışlardır. Topraktan ev eşyası yapmışlar ve seramik sanatını başlatmışlardır.

Maden Devirleri

Maden Devirleri Bakır, Tunç ve Demir Devirleri şeklinde üçe ayrılır. Ateşin bulunması madenlerin kullanılmasına ortam hazırlamıştır. Demirin bulunması ve işlenmesi, insanlık tarihinde çok önemli gelişmelere ortam hazırlamıştır.
Demirin yüksek ısıda işlenmesi sanayinin gelişmesine neden olmuştur. Tunç Devri’nde önce şehir devletleri sonra da büyük devletler kurulmuş, Demir Devri’nde ticaret hızlanmış ve toplumların birbirleriyle ilişkileri artmıştır.

Tarih Çağları

M.Ö. 3000’li yıllarda Sümerlerin yazıyı bulmalarıyla başlayıp günümüze kadar devam eden döneme Tarih Çağları denilmiştir.

Tarihin çağlara ayrılmasında toplumları etkileyen önemli sosyal ve ekonomik gelişmeler dikkate alınmıştır.
Tarih çağları İlkçağ (M.Ö. 3000 – 375),
Ortaçağ (375 – 1453),
Yeniçağ (1453 – 1789),
Yakınçağ (1789 – …..) şeklinde ayrılmıştır.

alıntıdır.

Cuma Namazı ile İlgili Bazı Meseleler

Birçok köylerde cuma namazı kılınmasına öteden beri izin verilmiş olduğundan, beldelerde olduğu gibi, köylerde de cuma namazı kılınagelmiştir.

Bir köylü, cuma günü bir şehire gidip cuma vaktine kadar orada durmak niyetinde bulunsa, kendisine cuma namazı farz olur. Fakat cuma vaktinden, önce şehirden çıkmaya niyet ederse, ona cuma farz olmaz. Sahih kabul edilen bir görüşe göre, cuma vaktinin girmesinden sonra şehirden çıkmaya niyet ederse, yine cuma farz olmaz.

Cuma günü zeval vaktinden sonra, cuma namazını kılmadan sefere (yolculuğa) çıkmak mekruhtur. Zeval vaktinden önce çıkmak ise mekruh değildir.

Özürlü ve tutuklu olanların cuma günü şehirde öğle namazını cuma namazından önce kılmaları mekruh olduğu gibi, cuma kılındıktan sonra da cemaatla kılmaları mekruhtur. Bunların öğle namazlarını cuma namazı kılındıktan sonra kılmaları müstehabdır; çünkü o vakte kadar özürlerinin kalkabileceği umulur.

Bir kimse, cuma günü özrü bulunmadığı halde cuma namazını kılmadan öğle namazını kılacak olsa, bu namazı sahih olursa da, cuma namazını terk ettiğinden günaha girmiş olur. Fakat böyle bir kimse, daha sonra cuma namazını kılmak için -daha cuma namazı kılınmadan- camiye yönelse, kıldığı öğle namazı nafile yerine geçer. Cuma namazına ister yetişsin, ister yetişmesin ve ister niyetindcn vazgeçsin, ister geçmesin. Bu itibarla cuma namazına yetişemezse, öğle namazını yeniden kılması gerekir. İki İmama göre, gidip cuma namazına başlamadıkça, kılmış olduğu öğle namazı batıl olmaz.

Cuma için tekbir almak, yıkanmak, misvak kullanmak, güzel ve temiz elbiseler giyinmek, hoş koku sürünmek müstahabdır. Minarede ezan okununca da başka işlerle uğraşmayıp hemen camiye gidilmesi vacibdir.

Cuma günü camiye erkence gitmek, iki rekat “Tahhiyyetü’l-mescid” namazı kılmak, Kehf sûresini okumak veya dinlemek mendubdur.

Camiye giden kimse, eğer hutbeye başlanmamışsa, başkalarını rahatsız etmemek şartı ile hatibe yakın yere kadar gidebilir, değilse bulabildiği yerde oturur. Fakat yer bulamaz ve ilerdeki saflarda boşluk bulunursa, zaruret gereği bu boş yerlerden birine gidebilir.

Hatib minbere çıkınca, cemaatın dinleyip susması, selamlaşmaması, nafile namaz kılmaması gereklidir. Öyle ki, hutbede Peygamber Efendimizin mübarek isimleri anılınca, cemaatın “Salat ve Selam”da bulunmaları ve dinlemekle yetinmeleri daha faziletlidir. İmam Ebû Yusuf’dan bir rivayete göre, bu durumda gizlice Salat ve Selam getirilir.

Cumanın başlanılmış ilk sünneti, hatibin minbere çıkması halinde, namazın vaciblerine riayet edilerek hemen tamamlanmalıdır.

Cuma namazını, hutbe okuyan şahsın kıldırması daha faziletlidir.

Cuma namazı henüz bitmeden imama uyan kimse, bu namazı tamamlar. İmamı teşehhüdde veya sehiv secdesinde bulsa da hüküm aynıdır. İmam Muhammed’e göre, ikinci rekatın rüküundan sonra gelip imama uyan kimse, cuma namazını değil, öğle namazını tamamlar.

Ahir-i Zuhur Meselesi

İmam-ı Serahsi: “Cum’a namazı şehirde edâ edilebilir, köylerde sahih olmaz. Ancak Hadis-i Şerifte şehir mutlak olarak zikredilmiştir, şehirde tek yerde kılınma hususu tasrih olunmamıştır” hükmünü zikrediyor. İmam-ı Azam Ebû Hanife (rha)’dan gelen zahir rivayeye göre, şehirde ancak tek bir camide edâ edilebilir.İmam-ı Yusuf (rha)’in kavline göre; bir şehrin ortasından nehir geçiyorsa ve ulaşım güçlüğü sözkonusu ise, iki yerde edâ edilmesi caizdir.İmam-ı Muhammed (rha) ve İmam-ı Azam (rha)’dan gelen bir kavle göre de; şehirde müteaddid yerlerde Cum’a Namazı edâ edilebilir. Bu da sahih olan bir kavildir” İşte ahir-i zuhur (Zuhr-i Ahire) bu ihtilafa dayanan bir meseledir. Eğer bir şehirde birkaç yerde Cum’a Namazını edâ etmek sahih olmazsa (ki olma ihtimali de vardır), mükellefin üzerinde öğle namazı da borç olarak kalmıştır. Dolayısıyle hem Cum’a Namazını, hem öğle namazını kılmak suretiyle, bu tereddüd giderilebilir” diyen ûlema bulundugu gibi; aksi görüşte ûlema da vardır. Bunlar da; “Ya Cum’a Namazı, ya öğle namazı farzdır. Eğer “ahir-i zuhur” (Öğle namazı) kılınması taleb edilirse, mükellef “Cum’a farz değildir” zannına kapılabilir. Dolayısıyle iki delilin kuvvetli olanıyla amel edilir” hükmünü zikretmişlerdir. Esasen İmam-ı Şafii (rha) bir şehirde birden fazla yerde Cum’a Namazı’nın kılınamıyacağını, iki yerde kılınırsa ikisinin de fasid olacağını esas almıştır. Resûl-i Ekrem (sav) ve Hülafa-i Raşidiyn dönemlerinde, her şehirde tek bir camide edâ edildiği de bilinmektedir.

“Tenvirû’l Ebsar” ve “Dürri’l Muhtar”da: “Binaenaleyh Cum’a Namazından sonra ahir zuhur kılar. Bunların hepsi mezhebin hilafinadır. İtimada şayan değildir” hükmü zikredilmiştir. İbn-i Abidin bu metni şerhederken şunları kaydeder: “Ben derim ki; bu ifade söz götürür. Belki itiyat olan onu kılmaktır. Bu, mes’uliyetten yüzde yüz çıkmak manasına gelir. Zira müteaddid yerlerde kılmanın caiz olması delil itibariyle daha kuvvetli olsa da, bunda kuvvetli bir şüphe vardır. Çünkü Ebû Hanife’den hilafi da rivayet edilmiş; bu rivayeti Tahavi, Timurtasi ve Muhtar sahibi tercih etmişlerdir. Attabi ise onu (bir şehirde tek bir yerde kılmayı) daha zahir bulmuştur. İmam-ı Şafii’nin mezhebi bu olduğu gibi, İmam-i Malik’in meşhur olan kavli ve İmam-i Ahmed’den rivayet edilen iki kavilden biri de budur. Nitekim Makdisi bunu “Nuru’s Sem’a fi Zuhurul Cum’a” adlı eserinde zikretmiştir. Hatta Şafii’lerden Subki ekser ûlemanın kavli bu olduğunu, müteaddit yerlerde Cum’a Namazı kılmanın caiz olduğunu hiçbir sahabi ve tabiinden nakledilmediğini söylemiştir. Biliyorsun ki Bedai’de “Zahir rivayet budur” denilmiştir. Münye şerhinde “Cevamiû’l Fıkıh”tan naklen; “Bu kavil İmam-i Azam’dan gelen iki rivayetin en zahir olanıdır” denilmiştir. Nehir ile El Havi’l Kudsi’de “Fetva bunun üzerinedir” denilmektedir. Razi’nin tekmilesinde de: “Biz bununla amel ederiz” ibaresi vardır. Şu halde bu kavil (Şehir de tek bir camide edâ etme) mezhepte itimad edilen bir kavildir. Zaif bir kavil değildir.”

Darû’l İslâm’da; Cum’a Namazı’nın şehirde “tek bir camide mi, yoksa müteaddit camilerde mi kılınacağı” hususunda muhtelif kaviller vardir.. Ancak bir şehirde; tek bir camide edâ edildiği zaman, Ehl-i Sünnet’in bütün müctehidlerine göre Cum’a Namazı sahihtir. Ayrıca ahir-i zuhuru (son öğle namazını) kılmaya gerek yoktur. Esasen Cum’a Namazı’nın, öğle namazından daha faziletli olduğu da bilinmektedir. İslâm ahkâmının tatbik edilmediği beldelerde, müslümanların kendi içlerinden vali, kadı ve Cum’a imamı seçebilecekleri de beyan buyurulmuştur. Bu Cum’a imamının arkasında Cum’a Namazlarını ruhsaten edâ edebilirler. Eğer her şehirde; tek bir camide toplanabilirlerse, “Cemaatin dağılması” endişesi bir yana, büyük cemaatler ortaya çıkabilir. Esasen bir şehirde müteaddit yerlerde Cum’a kılınmasının caiz olduğunu beyan eden ûlema tek bir camide toplanmada mevcut olan “Zorluk ve meşakkat”i illet göstermiştir. Halbuki günümüzde; her türlü düşünce ve akaid sahipleri, güçlerini gösterebilmek için “Miting”ler tertip etmekle meşguldürler. Dikkat edilirse İbn-i Abidin: “Hatta Şafiilerden Subki; ekser ûlemanın kavli bu olduğunu, müteaddit yerlerde Cum’a kılmanın caiz olduğunu hiçbir Sahabi ve tabi’inden nakledilmediğini söylemiştir” hükmünü hassaten zikrediyor. İmam-i Azam Ebû Hanife (rha)’dan gelen iki kavilden kuvvetlisinin de, “Bir şehirde tek bir camide Cum’a Namazı’nın edâ edilmesi” olduğu da malûmdur. İbn-i Abidin: “Ulema, ibadetlerde fetvanın mutlak surette İmam-i Azam (rha)’in kavline göre verileceğini söylemiştir” hükmünü beyan etmektedir. Cum’a Namazı’nın bir ibadet olduğu dikkate alınırsa, mesele kavranır.

Cum’a Namazı’nın; edâsının şartlarına riayet edilerek kılınması “Azimettir” Mü’minler; Resûl-i Ekrem (sav)’den gelen haberlere dayanan bu şartları dikkate almak durumundadirlar. Hanefi Fûkahası; Cum’a Namazı’nın edâsı konusunda “Ruhsat”in ne olduğunu da izah etmistir!.. Hem azimet, hem ruhsatı terkederek; yeni akli şartlar koymak, hiç kimsenin yetkisinde değildir. Evet İslâm’da zorluk yoktur; ama “uydurma kolaylıklar” da yoktur.

Coca-Cola analizinden alkol çıktı

Tüketiciler Birliği, gazlı içeceklerden sonra Coca-Cola ile ilgili yaptırdığı alkol analizinden de alkol çıktığını açıkladı. İşte basına açıklanan laboratuar raporundaki bilgiler:

Gazlı içeceklerden sonra Coca-Cola alkol analizi ile ilgili bir değerlendirme yapan Tüketiciler Birliği Kayseri şube başkanı Mahmut Şahin; ‘Gazozlardan sonra yaptığımız Coca-Cola alkol analizinde de alkol çıktı’ dedi.

“Alkolsüz içeceklere ilişkin bir hukuki metinde, içecek içeriğinde alkol bulunmasına cevaz veren bu düzenleme dikkatimizi çekmiş ve konu ile ilgili olarak Tüketiciler Birliği tarafından bir çalışma başlatmıştık. Gazozlarda alkol olduğunu tespit etmiş ve elde edilen sonuçları Tüketiciler Birliği olarak 11 Ekim 2006’da ‘Gazozlarda alkol var’ başlıklı basın açıklaması ile kamuoyuna duyurmuştuk. Bu basın toplantısından sonra tüketicilerden ‘kolalarda da var mı?’ bunu neden açıklamıyorsunuz gibi tepki ve talepler aldık.

Bunun üzerine en popüler olan Coca-Cola’da alkol olup olmadığının araştırılması konusunda Kayseri Tarım İl Müdürlüğü Gıda Kontrol Laboratuarına müracaat ettik.

Çalışma kapsamında piyasada satılan Coca-Cola markalı ürünün, etiketleri üzerinde yapılan incelemelerde, içeriğinde alkol bulunduğuna ilişkin bir bilginin olmadığı tespit edildi.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Kayseri Tarım İl Müdürlüğü Gıda Kontrol Laboratuarına orijinal ambalajı içinde teslim edilen Coca-Cola şişesinde bulunan etil alkol analizi yaptırılmış ve şu sonuca ulaşılmıştır:

Coca-Cola’da 0.075 g/l etil alkol tespit edilmiştir.

‘Gazozlarda Alkol Var’ açıklamamızdan sonra kamuoyunda yapılan tartışmalar sonucu 10 üreticiden sadece 3 tanesi, ‘ürünlerimizde alkol yok, var olan alkol, fermantasyon (mayalanma) sonucunda oluşan alkoldür’ şeklinde görüş belirtmişlerdi. Yapılan açıklamalardan hiçbir bilim adamı ve tüketicinin tatmin olmadığı Tüketiciler Birliği’ne gelen telefon, e-posta ve mektuplardan anlaşılmaktadır.
Bu açıklamamızdan sonra birçok bilim adamı ve mühendis ise gazlı ve kolalı ürünlerde bulunan Etil Alkolün fermantasyon sonucu oluşmadığı; tiryaki tüketici oluşturmak, dolum sırasında akışkanlığı hızlandırmak ve aroma çözücü olarak kullanıldığını ifade ve ispat etmişlerdi. Üç temel nedenin yanında etil alkol dışındaki çözücülerin daha pahalı olması nedeniyle, üreticilerin etil alkolü tercih ettikleri tespit edilmiştir.

Biz, içeriğinde alkol olduğu etiketinde yazmayan kolaları da içmiyoruz. İçenlere afiyet olsun”

kaynak: haber7.com